نه به خاطر اینکه عزیز دلمی و نه به خاطر تمام دلتنگی ها وقشنگی های انتظار  و نه به حکم برگ سبز و تحفه ی درویش واز این حرفهای کلیشه ای ،بلکه فقط و فقط به حکم جاری عشق و به پاس قدردانی ویادآوری عهدی که در آن سپیده دم شرقی وبه یاد آن گل نرگس چشم انتظار بستیم چند بیتی غزل به پابوس غزال زیبای همیشه ی زندگی ام به یادگار مینویسم:

شیواترین چکامه

یکتای من تو را که فراوان نوشته اند

نازل نگشته آیه ی قرآن نوشته اند

شأن نزول آیه ی تان را ،بهار عمر !

برسطر سطر نم نم باران نوشته اند

حسّی ..! که ا ز خیال غزل ها فراتری

شیواترین چکامه که با جان نوشته اند

آرام در درون دلم شور می زنی

آرامشی که در دل طوفان نوشته اند

تقدیر ناگزیر تو را سرنوشت سبز

بر یخ شکوفه های زمستان نوشته اند

هرچند می پرستمت ای خاک آتشین

کفر تو را نهایت ایمان نوشته اند.

یاحق